Wake me up when September ends

De eerste opdracht van het nieuwe schrijfschooljaar was: vertaal een songtekst met aandacht voor metrum en ritme. Het regent en het is koud en het is die tijd van ’t jaar dat iedereen weer een jaar langer dood is en mijn moeder weer een verjaardag niet viert, dus ik vertaalde ‘Wake me up when September ends’ van Green Day. Als iemand zich geroepen voelt om het te zingen, be my guest.

Wek me weer wanneer het winter wordt

De zomer, die kwam en ging
Onschuldige herinnering
Wek me weer wanneer het winter wordt
Zeven jaar ging nu voorbij
Maar vader, jij blijft mij nabij
Wek me weer wanneer het winter wordt

Daar komt de regen al
De lucht is grijs als as
Ik wentel me weer in pijn
En word wie ik al was
Rust nu, herinnering
Maar ik onthou wat ik verloor
Wek me weer wanneer het winter wordt

De zomer, die kwam en ging
Onschuldige herinnering
Wek me weer wanneer het winter wordt
Luid nu de klokken weer
Alsof het nog steeds lente is
Wek me weer wanneer het winter wordt

Daar komt de regen al
De lucht is grijs als as
Ik wentel me weer in pijn
En word wie ik al was
Rust nu, herinnering
Maar ik onthou wat ik verloor
Wek me weer wanneer het winter wordt

De zomer, die kwam en ging
Onschuldige herinnering
Wek me weer wanneer het winter wordt
Vader, jij blijft mij nabij
Maar twintig jaar ging zo voorbij
Wek me weer wanneer het winter wordt
Wek me weer wanneer het winter wordt
Wek me weer wanneer het winter wordt

Geef een reactie