Nu ik bijna aan het eind van deze zwangerschap ben gekomen, wil ik een vaststelling met jullie delen: alleen vrouwen staan hun plaats af aan zwangere vrouwen in de trein, voornamelijk jonge vrouwen. Het zal een kwestie van empathie zijn. Eén keer is in al die tijd een man opgestaan, maar die moest er eerst over fezelen met zijn collega: “verwacht die nu dat wij rechtstaan?”. Ik bleef iets te lang en te dik staan en het werd gênant om nog te blijven zitten, dus hij heeft uiteindelijk correct geoordeeld dat ik inderdaad verwachtte dat hij rechtstond. Gentlemen zijn gedateerd, blijkbaar. Jonge vrouwen zien een zwangere vrouw opstappen en twijfelen geen moment, noch hoeven ze er eerst over te fezelen: die is zwanger, dus voor haar is het lastiger om recht te staan dan voor mij. Punt. Mannen zien een zwangere vrouw opstappen en denken: nou, die is toch niet gehandicapt en ik ben mijn krant aan het lezen.

Normaal gezien ben ik voor mijn leeftijd nogal feministisch, maar tegelijk vind ik dat er ook nog zoiets bestaat als goede manieren. Het is niet omdat vrouwen nu ook gaan werken en mogen deelnemen aan het maatschappelijke debat dat er geen elementaire beleefdheid meer moet zijn. Ook niet-zwanger kon ik me behoorlijk ergeren aan de jongemannen die me verdrumden om toch maar als eerste een zitplaats te veroveren in de trein. Waar zijn jullie manieren, gentlemen? Spreek ik mijn voornoemde feminisme tegen als ik vind dat jonge mannen altijd voorrang moeten geven aan vrouwen voor een zitplaats? Gewoon omdat het beleefd is en omdat ze het vroeger ook deden, voordat vrouwen even zware werkdagen hadden als mannen? Waarschijnlijk wel, maar niettemin: voor een zwangere vrouw sta je op. Punt.