Het vorige bericht neemt trouwens niet weg dat ik een probleem heb met de Manier Waarop Wij Leven. Het hoort niet dat je zo hard moet werken om centen te verdienen om in je levensonderhoud te voorzien en dat je vervolgens wel genoeg centen maar geen tijd hebt om ook nog op een behoorlijke manier in je levensonderhoud te voorzien. We moeten streven naar een evenwichtiger leven. Een leven waarbij ambitie en voldoening elkaar niet in de weg staan. Een leven waarbij het mogelijk is om carrière te maken tot op het niveau dat je zelf nastreeft én gezond te koken én voldoende tijd met familie en vrienden door te brengen.
Mijn lief heeft eens uitgelegd dat het mogelijk moet zijn om massaal vier vijfde te gaan werken met behoud van loon, om op die manier meer jobs te creëren voor mensen die nu niet aan de bak komen. Dat leidt tot meer koopkracht én tot meer vrije tijd, waarin de mensen hun koopkracht kunnen gaan botvieren. Zo is er ruimte voor een vrijetijdsindustrie (opnieuw: meer werkgelegenheid) en hebben mensen tijd om opleiding te volgen (beter voor de kenniseconomie).
Mijn lief is goed met cijfertjes, ik absoluut niet. Maar niemand kan me kwalijk nemen dat ik dit een aanlokkelijk idee vind, hoewel ik het niet zelf nagerekend heb.
Deze mevrouw lijkt te weten waarover ze spreekt, ik geloof haar dus graag:
http://www.julietschor.org/
A Plenitude Economy