dat betekent:

– ik ben nog nooit zo klaar geweest om de pijn te verwelkomen. Bij elk pijntje, hoe klein ook, denk ik: ja, kom maar op, we zijn hier klaar voor. En dan gaat het weer over.
– ik word elke ochtend teleurgesteld wakker. Mijn water is weer niet gebroken, mijn weeën zijn weer niet begonnen.
– hoe “mooi zwanger” je ook bent, op een gegeven moment ben je gewoon een olifant die door het enorme extra gewicht te midden van haar lichaam niet meer zelfstandig rechtop geraakt uit liggende positie en zich alleen met heel veel moeite van de ene op de andere zij kan draaien.
Als ik in de zetel lig, en probeer op te staan, ziet dat er ongeveer zo uit: