Dit jaar heb ik 54 boeken (uit)gelezen, ondanks enkele langere leesdips. Daar zat heel wat schoons bij. Enkele hypes heb ik schaamteloos aan me laten voorbijgaan, omdat ik beslist heb om nog zo weinig mogelijk witte mannen te lezen. Ik let daarop, om de simpele reden dat je, als je er niet op let, alléén maar witte mannen leest. Heus waar. Je kan niet alles lezen, en als ik dan kan kiezen, lees ik liever een meesterwerk van een mij tot nog toe onbekende schrijfster dan van bepaalde gevestigde waarden die 20 jaar geleden al op mijn leeslijsten op school stonden. Ik heb overigens, vóór ik hier aandacht voor had, genoeg witte mannen gelezen voor een heel leven.
Girl, Woman, Other – Bernardine Evaristo *****
Zo kwam het dat ik tijd had om Girl, Woman, Other van Bernadine Evaristo te ontdekken, voor mij het Absoluut Allerbeste Boek dat ik dit jaar las. Volgens mij een klassieker in wording. Een heel belangrijk boek. Ik schreef een review van dit boek op Antwerpenleest, nu ik ook stadslezer ben.
Badass woman ook, die Bernadine. Ze heeft Martin Amis, wiens Time’s Arrow ik nog altijd tot mijn lievelingsboeken reken, condescending genoemd, omdat hij vond dat haar boek een prijs won uit politieke en niet uit literaire overwegingen. Als je meer wil weten over het relletje, Google it. Ik ben het eens met Evaristo en beslist niet met Amis. Dit boek is echt Literatuur, neem het maar aan van een kenner.
The Appointment – Katharina Volckmer *****
Dit boekje kwam op mijn radar door mijn favoriete FB-groep Iedereen Leest. Ik beluisterde het op Storytel, maar zal het nog eens moeten herlezen met het potlood erbij. Cynisch, grappig, wreed, choquerend, intelligent, schaamteloos, compromisloos. Hoeveel briljante gedachten kan je in een novelle van een slordige 100 blz. proppen? Ontzettend vaak hardop gelachen met dingen die ik zelf in geen 1000 jaar zou durven uitspreken, laat staan opschrijven. Heerlijk schandaalboek.
Varkensribben – Amarylis De Gryse ****
Een speciale vermelding voor het debuut van mijn oude vriendin Amarylis, waarover ik hier al schreef. Ik ben nu al benieuwd naar haar volgende boek!
Middlemarch – George Eliot (Mary Anne Evans) – nog niet uitgelezen
Het fijne aan mijn leestempo van dit jaar is dat ik tijd had om zowel mee te zijn met wat dit jaar verscheen als om enkele klassiekers te (her)lezen. Vreemd genoeg kan eens aan een ambitieuze klassieker beginnen me soms uit een dramatische leesdip sleuren. Dit jaar had ik dat bijvoorbeeld met Middlemarch, dat ik nog lang niet uit heb en dat me dus nog vele uren plezier zal bezorgen in 2021. Ik beluister het boek op Storytel, voorgelezen door Juliette Stevenson, die stemmetjes doet zonder dat het ooit grotesk wordt. Hoe ze die vervelende Casaubon laat praten: geniaal gewoon. Ik begrijp helemaal waarom Virginia Woolf dit één van de enige boeken geschreven voor volwassenen noemde en kijk ook erg uit naar de aflevering van Boeken FM die eraan gewijd zou worden.
De opwindvogelkronieken – Haruki Murakami ****
De opwindvogelkronieken is gedurende 1,5 jaar zo’n beetje mijn ‘safe place’ geweest, mijn favoriete (en minst destructieve) vorm van escapisme. Even vluchten naar die vreemde wereld van vermiste katten en opgedroogde waterputten gaf me altijd weer een beetje adem om met het echte leven om te kunnen. Zelfs wanneer ik er soms een maand niet in gelezen had, zat ik meteen weer in het verhaal als ik het opnieuw oppakte.
Jane Eyre – Charlotte Bronte *****
Ik herlas ook Jane Eyre, ongeveer een half leven nadat ik het de eerste keer las. De eerste keer was ik de leeftijd van Jane, inmiddels ben ik even oud als de ‘oude man’ Rochester. Dat zorgt ervoor dat ik heel anders naar dit verhaal kijk als toen, maar het blijft absoluut één van mijn lievelingsboeken. Een iets uitgebreidere review schreef ik hier. Aan het schrijven van die review heb ik zelf veel plezier beleefd en dat is eraan te merken.
De meeste mensen deugen – Rutger Bregman *****
Ik heb dit jaar ook best boeiende non-fictie gelezen. Dit boek van Rutger Bregman was een terechte hype begin dit jaar. Ik heb het heel graag gelezen, want het bevestigde mijn mensbeeld. Joepie, ik ben niet naïef. De meeste mensen deugen echt.
Why we can’t sleep – Ada Calhoun ****
Dit boek maakte me erg opstandig, zoals je hier kan herlezen. Opnieuw een review die ik héél graag geschreven heb.
Notes to self – Emilie Pine ****
Dit boekje zit in de categorie ‘boeken waarvan ik wilde dat ze al bestonden toen ik 14 was’, en ‘boeken die ik al in gedachten hou voor wanneer mijn dochter oud genoeg is’. Mijn dochter, die nu zelf ook leest, overigens. Zien lezen, doet lezen, zeggen ze. Dit beeld is letterlijk hoe ik me het moederschap gedroomd heb voor ik kinderen had:
Hamnet – Maggie O’Farrell – nog niet uitgelezen
Momenteel lees ik een boek dat in heel veel eindejaarslijstjes opduikt en ook bij mij kans maakt om het laatste vijfsterrenboek van dit jaar te worden. Ik zit bijna in de helft en voel nu al dat er traantjes gaan vloeien.
Ik heb natuurlijk nog veel meer goeie dingen gelezen dan wat ik hierboven heb opgesomd. Ik schrijf het hele jaar door reviews op Goodreads en nu en dan ook op Antwerpen Leest. Als je inspiratie zoekt, kan je me daar dus volgen.
2020 was een goed leesjaar, zoveel is zeker. Naast de mooie momenten met mijn knuffelcontact en de talrijke wandelbabbels met vriendinnen zal ik me van 2020 toch vooral die heerlijke leesuren, in de tuin, in de zetel, in bed, in bad, … herinneren en dat mijn kinderen me soms mijn Kobo komen brengen als ze zien dat ik gewoon ergens zit zónder te lezen.
Op naar een even goed leesjaar 2021 …
Oh, zo lief dat ze je Kobo spontaan komen brengen 🙂
Inspirerend lijstje! Ik let er ook op om niet teveel witte mannen te lezen, maar er sluipen er toch altijd weer meer in dan ik denk, als ik even niet op let. Vorig jaar las ik voor het eerst meer vrouwelijke dan mannelijke auteurs, dit jaar weer net iets meer mannen (gelukkig niet allemaal witte, dat dan weer niet 🙂 ).
Je las het misschien al, maar als tip voor leesjaar 2021: Een halve gele zon van Chimamanda Ngozi Adichie.
Nadat ik Amerikanah las, heb ik me voorgenomen om het hele oeuvre van Adichie te lezen, maar het is er nog altijd niet van gekomen. Dit jaar moet ik echt eens tijd maken voor Een halve gele zon!
Haha, dan hebben we ons hetzelfde voorgenomen, want sinds ik Een halve gele zon las, wil ik ook de rest lezen. Hier staat Amerikanah dus op het lijstje voor 2021 🙂
Ik las weliswaar ook al haar non-fictieboeken We should all be feminists en Dear Ijeawele (beiden ook aanraders!), maar had nog geen ervaring met haar fictiewerk.
Daar krijgt een mens zin van om te lezen!
Ik heb er al meteen een paar op mijn lijstje gezet.
Ik heb dit voorjaar Villette uitgelezen, was ook een bijzondere ervaring.
O, Villette heb ik nog niet gelezen! Moet ik echt eens doen.
ik had het gevoel dat je in Villette heel dicht op de huid van de schrijfster zit. En het boeiende is ook dat het gebaseerd is op haar ervaringen als lerares in Brussel, dus voor Belgen is dat extra leuk om te lezen 😉
Dank je wel! Ik heb mijn leeslijstje meteen aangevuld en Girl, woman, other bovenaan gezet.
Een mooi leesjaar gewenst! Ook voor Haaike en Kathleen 🙂
Super! Girl, woman, other staat in de etalage van kartonnen dozen trouwens ❤️😉
Inspirerend lijstje! Zelf zette ik Evaristo en O’Farrell ook op mijn lijst van 2020. En momenteel Why we can’t sleep aan het lezen! Ik ga The appointment zeker eens checken, want die kende ik niet.
Benieuwd wat je van Ada Calhoun vindt! Intussen zit ik wat verder in Hamnet en weet ik weer waarom ik normaal geen boeken lees over kinderen die doodgaan… maar ik kan het ook niet wegleggen. Prachtig geschreven maar ook zo wreed …
Ik zie dat ik niet de enige ben, wat een inspirerende lijst!
Emilie Pine las ik ook afgelopen jaar, kon het echt niet wegleggen, zo scherp.
Als je er niet op zit te wachten, leg het volgende dan gerust naast je neer.
Ik kan ook Het stad in mij van Maud Vanhauwaert aanraden, een mooi overzicht van haar werk als stadsdichter. Wel dik, maar niet zwaar (behalve in gewicht).
Het vogelhuis van Eva Meijer, over een vrouw die gewenst alleen blijft en met vogels samenleeft om ze te onderzoeken (waargebeurd, maar wel fictiestijl).
Bedankt voor de tips! Meteen op het lijstje gezet.
Hoi Sofie, ik heb je blog net ontdekt! Heb nog maar enkele posts gelezen, maar wat schrijf je fijn! Ik heb net mijn 33° boek voor dit jaar uitlezen, grotendeels fictie, 7 non-fictie. Ik was erg geïntrigeerd door wat je hierboven schreef, dat als je er niet op let, je alleen maar witte mannen leest. Dus ik ben mijn lijstje van dit jaar eens nagegaan, en ik kom op 4 mannen en 29 vrouwen. Hoe bizar is dat? Ik ben zelf verbaasd van het hoge aantal. Ik heb op geen enkel moment bewust gekozen voor boeken van vrouwen. Of ze al dan niet wit zijn weet ik niet van alle auteurs, dat moet ik nog eens verder bekijken. Maar wat zou nu kunnen maken dat ik zoveel vrouwelijke auteurs blijk te lezen? Genre? Onderwerp? Er zitten maar enkele chicklit-boeken tussen, waarvan ik vermoed dat deze vooral door vrouwen geschreven worden, dus dat kan de doorslag niet geven. Ben benieuwd hoe het bij jou kwam dat je, voor je er ging op letten, vooral witte mannen las? Ik wens je een heel fijn eindejaar en kom in de toekomst zeker nog verder lezen op je blog!
Hey Ellen,
Bedankt voor je fijne reactie. Een zeer boeiende vraag die je me daar stelt. Ik heb Germaanse gestudeerd in Gent, inmiddels wel zo’n vijftien jaar geleden, en de schrijvers met wie ik toen dweepte waren Philip Roth, Martin Amis, Paul Auster, Boon, Claus, Pessoa etc. etc. We kregen ook bijna al onze literatuurvakken van witte mannen natuurlijk … Alleen prof. Anne Marie Musschoot kon mijn blik wat verbreden. Dankzij haar leerde ik bv. Fritzi kennen. Het heeft best lang geduurd voor ik zelf door had hoe weinig vrouwen ik las. De canon is ook gewoon erg mannelijk tout court, daar kan je niet aan voorbij. Enkele jaren geleden ben ik erop beginnen letten om meer vrouwen te lezen, en nu komt dat net als bij jou wel vanzelf.
Heel fijne tips! Ik noteer ze voor dit jaar op mijn leeslijst. 54, fwiet fwiew! Ik kom nog niet aan de helft en ik was al fier op mezelf…