De nachtmerrie van Marie Kondo

In het aprilnummer van het Femma Magazine stond een kalender om op een maand tijd je huis schoon te maken. Ik dacht meteen: niets voor mij. Want de buurman zijn hond weet dat ik niet bepaald Prinses Netjes ben.

Femma maakt schoon

Prinses Netjes

Ik heb die titel ooit wel gekregen, in het derde leerjaar. Dat kwam zo. Elke week werd een ‘Prins of Prinses iets’ gekozen. Prinses Rekenen, Prinses Taal, ik was ze allemaal al geweest. Alleen Prinses Netjes ontbrak nog op mijn lijstje van veroveringen. Ik heb dan maar een keer grondig mijn bank opgeruimd. Voilà, een volle bingokaart. Ik geef toe: ik was het ‘keppekiendje’ van de juf. Mijn zus moet altijd lachen om dit verhaal, al is het een beetje groen. Want zij is echt een Prinses Netjes – de Marie Kondo van West-Vlaanderen – en ze weet hoe onverdiend ik die titel kreeg.

Dat heeft ze (mijn zus) overigens van mijn moeder, haar orde en netheid. Ze was ordelijk op het maniakale af. Mijn moeder zag me doodgraag, maar er was minstens één iets van mij dat ze niet kon verdragen: mijn onvermogen om ordelijk te zijn. Het was zo evident voor haar.
– “Je neemt iets uit de kast, en wanneer je er klaar mee bent, leg je het terug.”
– “Als je iets van onderaan nodig heb, trek je het er niet onderuit. Je heft het pakje op, neemt het onderste stuk, en legt het pakje terug.”
Dat ze dat zo letterlijk aan mij moest uitleggen, zegt al genoeg zeker?

Ik kan nog steeds het misprijzen in haar stem horen wanneer ze commentaar gaf op de uitpuilende wasmanden in mijn living. Ik zie nog haar afkeurende blik die keer dat ik mijn kast opendeed en er een pak koffie op mijn kop viel. De enige opgeruimde bakken in mijn kelder zijn de bakken die zij heeft opgeruimd. Ik durf ze niet meer aan te raken.

Maar ik dwaal af …

De nachtmerrie van Marie Kondo

Al dat geminimaliseer in blogland (hier en hier en overal) inspireert me. Als je zo rommelig bent als ik, kan je immers maar beter zo weinig mogelijk rommel in huis hebben. Ik heb zeker drie volledige pakken schroevendraaiers, maar ik leg ze nooit hun plaats terug. Wanneer ik een schroevendraaier nodig heb, ga ik in de kelder kijken, om vervolgens heel kwaad te worden op mezelf omdat ze daar niet liggen. Maar waar dan wel? Soms vind ik overigens wel de lege doos.

Ik ben de nachtmerrie van Marie Kondo. Nee, ik ben de reden dat Marie Kondo werk heeft.

Bij nader inzien is die Femmamaaktschoon-challenge dus net wel iets voor mij. Het toeval wil dat ik vorige week een doos met spullen naar de kringloop heb gebracht. (Ik had daarvoor een duwtje in de rug nodig van mijn persoonlijke opruimgoeroe: mijn zus). De facebookalerts op mijn telefoon had ik al uitgeschakeld. (Wat een rust!) Ik heb een lijst met boeken die weg moeten, en enkele ervan zijn al gereserveerd door een vriendin (die overigens ook een echte Prinses Netjes is, ik laat me goed omringen). Het is niet veel, maar het is een begin.

“Je moet niet willen lopen voor je kan gaan”, hoor ik mijn opgeruimde moeder zeggen.

 

Zo, dit voelt eerlijk gezegd als een coming out van jewelste. Maar nu ben ik wel benieuwd naar hoe het met jullie zit, lezers. Kan jij Marie Kondo nog wel één en ander bijleren over opruimen? Begrijp je echt niet wat mijn probleem is? Of ben je net als ik een überchaoot die niet goed uit de kast durft te komen? 

18 gedachten over “De nachtmerrie van Marie Kondo

  1. Tifosanele

    Hahaha, veel te herkenbaar. Van mij zou Mariekerke Kondo depressief worden… Of telt het niet als er wel een systeem in je chaos zit? Wel eentje dat enkel voor mij perfect logisch lijkt. Och, ze hebben er nodig in alle maten en gewichten. Ook chaoten 😉

    Reageren
    1. Sofie Bericht auteur

      O, wat ben ik blij met je reactie. Systeem in de chaos is ook systeem hé. Maar die foto’s van je tuinkamer zien er altijd wel piekfijn uit, vind ik.

      Reageren
      1. Tifosanele

        Ik neem alleen foto’s gedurende de 10 minuten dat het net opgeruimd en gekuist is. Nadat de kuisvrouw geweest is. Tijdens de andere 6 dagen, 23 uur en 50 minuten nooit. Of dan leg ik de rommel even uit beeld ;-)! Laat je nooit misleiden Door mijn foto’s: ik ben een afgrijselijke chaoot met wel drang naar perfectie en opgeruimdheid, maar ik heb ermee leren omgaan (lees: ik kan het negeren).

        Reageren
    1. Sofie Bericht auteur

      Ik vind het zelf eigenlijk bijzonder irritant om zo chaotisch te zijn, maar het is sterker dan mezelf. Gezellige chaos is best oké, maar soms is het ook gewoon ongezellige chaos.

      Reageren
  2. Heidi

    Ik hou niet van Marie Kondo. Ik heb liever nette stapeltjes dan rommelige rolletjes. Nèh!
    En voor de rest ben ik een krak in bedenken hoe het georganiseerd zou kunnen worden, snelsnel de boel redden als er volk komt en opperbest floreren in mijn natuurlijk biotoop: chaos.
    Maar als (àls) ik opruim is het wel heel grondig, en blijft het redelijk lang zo, dat dan weer wel.

    Reageren
  3. Falderie

    Ik kan je helemaal volgen. Marie Kondo zou aan mij haar handen vol hebben.

    Persoonlijk denk ik niet dat ik me gelukkiger zou voelen als heel mijn huis tiptop opgekuist is. Ik ben een beetje chaos, dat hoort er gewoon bij… 🙂

    Reageren
  4. Lies

    Oke, ik kom hier even tegengewicht bieden, want ik ben zo iemand die wel eens boeken leest over opruimen en organiseren en dan uiteindelijk merk dat ik eigenlijk niets meer bijgeleerd heb omdat ik die tips al allemaal doe.
    Niet dat het nooit eens rommelig is bij mij thuis, maar dat hou ik nooit lang vol. Ik heb nogal graag dat alles op z’n plaats ligt.

    Reageren
  5. liese

    weet je, ik ben echt superfan van Marie Kondo. Maar ik zoek eigenlijk iemand die weet hoe je iemand kan ombuigen van een “hmmm, ik heb er eigenlijk geen zin in momenteel, dus zoek ik iets anders om te doen” naar “gotté, we vliegen erin!”

    Reageren
  6. Eva

    Fijn om lezen dat mijn geminimaliseer inspireert. Ik zie het als een proces. Orde geeft mij rust. Er kruipt ook enorm veel tijd in het schoonmaken, opruimen, organiseren, wassen, opbergen… van al die spullen. Die tijd wil ik terug.

    Reageren
  7. fieke

    Hier ook iemand die graag alle spullen op een vaste plek heeft en geen overbodige spullen in huis wil. Al is er nog véél werk, en moet ik er écht eens invliegen…
    In mijn omgeving zijn ook heel wat chaotische mensen, en die vinden – vaak tegen mijn verbazing in – meestal al hun spullen terug. Voor mij geldt: orde rondom mij schept rust in m’n hoofd, of zoiets 🙂

    Reageren
  8. Rylis

    Ik heb het klerenstapeltjes probleem opgelost door alles aan kapstokken te hangen, hihihi. En ik ben ook eens begonnen aan mijn boekenrek. Alle boeken die ik ooit wou lezen maar nog steeds niet deed: weggeven! Alle boeken die ik maar half uitlas maar ooit eens echt waar echt wel eens zal uitlezen: weggeven! Alle boeken die ik las maar niet meer opnieuw zal bekijken; weggeven! Een grote lenteschoonmaak… ik kan het nog steeds niet goed geloven maar stiekem verlang ik er naar.

    Reageren

Laat een reactie achter bij Sofie Reactie annuleren